پارچه نبافته یک ماده توری الیافی است که نرم، قابل تنفس، دارای جذب آب خوب، مقاوم در برابر سایش، غیر سمی، غیر تحریک کننده و بدون واکنش آلرژیک است. بنابراین، به طور گسترده در زمینه های پزشکی، بهداشت، خانه، خودرو، ساخت و ساز و سایر زمینه ها مورد استفاده قرار گرفته است.
روش تولید پارچه نبافته
روش دمش مذاب
روش ملت بلون (Melt blown) عبارت است از ذوب و اکستروژن مستقیم ترکیبات پلیمری، تشکیل جتی از الیاف فوق ریز و سپس تثبیت الیاف نامنظم بر روی یک تسمه توری شکل از طریق باد یا ریزش. این روش در حال حاضر پرکاربردترین فناوری تولید پارچههای نبافته است.
روش اسپانباند
روش اسپان باند نوعی پارچه نبافته است که با حل کردن مستقیم الیاف شیمیایی در حالت محلول و سپس تشکیل ساختار شبکه الیاف روی شبکه و تشکیل تسمه از طریق پوشش یا آغشته سازی و به دنبال آن فرآیندهای پخت و پرداخت نهایی ساخته میشود. این روش برای الیاف با طول بیشتر و زبری بیشتر مناسب است.
آماده سازی مرطوب
آمادهسازی مرطوب فرآیند تهیه پارچههای نبافته با استفاده از سوسپانسیون الیاف است. ابتدا الیاف را در سوسپانسیون پراکنده میکنند و سپس از طریق اسپری، غربالگری چرخشی، قالبگیری تسمهای توری و سایر روشها، طرح را آماده میکنند. سپس از طریق فرآیندهایی مانند تراکم، آبگیری و جامدسازی ساخته میشود. این روش برای الیاف با قطر کمتر و طول کوتاهتر مناسب است.
آیا پارچه نبافته در بالا یا پایین رول ساخته شده است؟
به طور کلی، تولید پارچه نبافته روی مواد رول انجام میشود. از یک طرف، برای جلوگیری از آلودگی الیاف توسط ناخالصیهای روی کلاف و از طرف دیگر، برای کنترل بهتر پارامترهایی مانند کشش و سرعت در طول فرآیند تولید، به منظور دستیابی به محصولات پارچه نبافته با کیفیت بالاتر.
فرآیند خاص ساخت پارچه نبافته
۱. فرآیند خاص تهیه پارچههای نبافته به روش دمش مذاب:
ریسندگی اسپری – پراکندگی الیاف – کشش هوا – تشکیل شبکه – الیاف ثابت – تثبیت حرارتی – برش و آهار – محصولات نهایی
۲. فرآیند خاص تهیه پارچههای نبافته به روش اسپانباند:
آمادهسازی ترکیبات پلیمری - فرآوری و تبدیل به محلولها - پوششدهی یا اشباعسازی - تثبیت حرارتی - شکلدهی - شستشو - خشک کردن - برش به اندازه دلخواه - محصولات نهایی.
۳. فرآیند خاص آمادهسازی مرطوب پارچه نبافته:
شل کردن الیاف – مخلوط کردن – تهیه محلول چسب – تسمه توری افقی – انتقال الیاف – تشکیل تسمه توری – تراکم – خشک کردن – پوشش دهی – غلتک زنی – برش به طول دلخواه – محصول نهایی.
پارچه نبافته چگونه ساخته میشود؟
بیایید ابتدا بفهمیم که الیاف چگونه ساخته میشوند. الیاف طبیعی ذاتاً در طبیعت وجود دارند، در حالی که الیاف شیمیایی (از جمله الیاف مصنوعی و الیاف مصنوعی) ترکیبات پلیمری را در حلالها حل میکنند تا محلولهای ریسندگی تشکیل دهند یا آنها را در دماهای بالا ذوب کنند. سپس، محلول یا مذاب از اسپینرت پمپ ریسندگی اکسترود میشود و جریان جت خنک و جامد میشود تا الیاف اولیه تشکیل شوند. سپس الیاف اولیه تحت عملیات پس از پردازش مربوطه قرار میگیرند تا الیاف کوتاه یا رشتههای بلندی که میتوانند برای منسوجات استفاده شوند، تشکیل شوند.
پارچه بافی فرآیند ریسندگی الیاف به نخ است که سپس با ماشین بافندگی یا بافندگی حلقوی به پارچه بافته میشود. پارچههای نبافته نیازی به ریسندگی و بافندگی ندارند، پس چگونه الیاف به پارچه تبدیل میشوند؟ فرآیندهای تولید زیادی برای پارچههای نبافته وجود دارد و هر فرآیند متفاوت است، اما فرآیند اصلی شامل تشکیل شبکه الیاف و تقویت شبکه الیاف است.
تشکیل شبکه فیبر
«شبکهسازی فیبری»، همانطور که از نامش پیداست، به فرآیند تبدیل فیبرها به یک شبکه اشاره دارد. روشهای رایج شامل شبکهسازی خشک، شبکهسازی تر، شبکهسازی ریسندگی، شبکهسازی ملتبلون و غیره است.
روشهای تشکیل شبکه خشک و مرطوب برای تشکیل شبکه الیاف کوتاه مناسبتر هستند. بهطورکلی، مواد اولیه الیاف نیاز به پیشتیمار دارند، مانند کشیدن خوشهها یا بلوکهای الیاف بزرگ به قطعات کوچک برای شل شدن، حذف ناخالصیها، مخلوط کردن یکنواخت اجزای مختلف الیاف و آمادهسازی قبل از تشکیل شبکه. روش خشک بهطورکلی شامل شانه کردن و روی هم چیدن الیاف پیشتیمار شده در یک شبکه الیاف با ضخامت مشخص است. تشکیل شبکه الیاف در فرآیند مرطوب، فرآیندی است که الیاف کوتاه را در آب حاوی افزودنیهای شیمیایی پراکنده میکند تا یک دوغاب معلق تشکیل شود که سپس فیلتر میشود. الیاف رسوبشده روی شبکه فیلتر، یک شبکه الیاف تشکیل میدهند.
ریسندگی به صورت تار و دمش مذاب به صورت تار، هر دو روشهای ریسندگی هستند که در طول فرآیند ریسندگی از الیاف شیمیایی برای قرار دادن مستقیم الیاف در تار استفاده میکنند. ریسندگی به صورت تار فرآیندی است که در آن محلول ریسندگی یا مذاب از اسپینرت اسپری میشود، خنک شده و کشیده میشود تا به درجه خاصی از رشتههای ظریف تبدیل شود که در دستگاه گیرنده، تار فیبری تشکیل میدهد. از سوی دیگر، مش دمش مذاب از هوای گرم با سرعت بالا برای کشش شدید جریان ظریف اسپری شده توسط اسپینرت استفاده میکند و الیاف بسیار ظریفی را تشکیل میدهد که سپس در دستگاه گیرنده جمع میشوند تا یک شبکه فیبری تشکیل دهند. قطر الیاف تشکیل شده با روش دمش مذاب کمتر است که برای بهبود راندمان فیلتراسیون مفید است.
تقویت شبکه فیبری
مش فیبری ساخته شده با روشهای مختلف، اتصالات فیبری داخلی سست و استحکام پایینی دارد که برآورده کردن نیازهای کاربردی را دشوار میکند. بنابراین، نیاز به تقویت دارد. روشهای تقویت متداول شامل پیوند شیمیایی، پیوند حرارتی، تقویت مکانیکی و غیره است.
روش تقویت پیوند شیمیایی: چسب از طریق اشباع، اسپری کردن، چاپ و سایر روشها به توری فیبر اعمال میشود و سپس تحت عملیات حرارتی قرار میگیرد تا آب تبخیر شود و چسب جامد شود و در نتیجه توری فیبر به صورت پارچه تقویت شود.
روش تقویت اتصال گرم: اکثر مواد پلیمری دارای خواص ترموپلاستیک هستند، به این معنی که وقتی تا دمای خاصی گرم میشوند، ذوب شده و چسبنده میشوند و پس از خنک شدن دوباره جامد میشوند. این اصل همچنین میتواند برای تقویت تارهای فیبر استفاده شود. روشهای متداول عبارتند از: اتصال هوای گرم - استفاده از هوای گرم برای گرم کردن مش فیبر برای دستیابی به تقویت اتصال؛ اتصال نورد گرم - استفاده از یک جفت غلتک فولادی گرم شده برای گرم کردن مش فیبر و اعمال مقدار مشخصی فشار برای تقویت مش فیبر از طریق اتصال.
خلاصه
پارچه نبافته یک ماده توری الیافی پرکاربرد است که به یک جزء ضروری و مهم در تولید صنعتی مدرن تبدیل شده است. با استفاده از روشهای مختلف تولید مانند دمش مذاب،اسپانباندو آمادهسازی مرطوب، میتوان محصولات پارچهای نبافته با ویژگیهای مختلف را به دست آورد که میتواند نیازهای زمینههای مختلف برای مواد پارچهای نبافته را برآورده کند.
زمان ارسال: ۱۲ مارس ۲۰۲۴