پارچه نبافته اسپان باند نوعی پارچه نبافته است که از الیاف پلی پروپیلن ترموپلاستیک (PP) ساخته شده و توسط یک فرآیند حرارتی به هم متصل میشوند. این فرآیند شامل اکسترود کردن الیاف PP است که سپس ریسیده شده و در یک الگوی تصادفی قرار میگیرند تا یک شبکه ایجاد کنند. سپس این شبکه به هم متصل میشود تا یک پارچه قوی و بادوام تشکیل شود.
پارچه نبافته پلیپروپیلن اسپانباند دارای ویژگیهای سبکی، قابلیت تنفس، دوام، ضد آب بودن، ضد الکتریسیته ساکن و محافظت از محیط زیست است. پارچه نبافته پلیپروپیلن اسپانباند یک ماده سبک با ویژگیهای وزن سبک و ظرفیت تحمل بار قوی است. این ویژگیها آن را به یک ماده جایگزین ایدهآل تبدیل میکند که برای بسیاری از زمینهها مانند مراقبتهای بهداشتی، محصولات خانگی و غیره مناسب است. در عین حال، به دلیل سبکی، حمل و نصب آن نیز راحتتر است.
پارچه نبافته اسپان باند PP کاربردهای گستردهای در کشاورزی، ساخت و ساز، بستهبندی، ژئوتکستایل، خودرو و مبلمان خانگی دارد. پارچه نبافته اسپان باند محصولی با پتانسیل توسعه است که به طور کامل از مزایای الیاف به عنوان مواد مراقبتهای بهداشتی بهره میبرد. این محصول حاصل یک رشته صنعتی نوظهور است که با ادغام و تقاطع رشتهها و فناوریهای متعدد شکل گرفته است. این شامل لباسهای جراحی، لباسهای محافظ، کیسههای ضدعفونیکننده، ماسک، پوشک، پارچههای خانگی، دستمالهای پاککننده، حولههای مرطوب صورت، حولههای جادویی، رولهای بافت نرم، محصولات زیبایی، پدهای بهداشتی و پارچههای بهداشتی یکبار مصرف میشود.
تکنیک اسپان باندینگ که برای ساخت پارچههای نبافته استفاده میشود، شامل اکسترود کردن پلیمرهای ترموپلاستیک، اغلب پلیپروپیلن (PP)، به صورت رشتههای پیوسته است. پس از آن، رشتهها به شکل شبکهای چیده شده و با هم ترکیب میشوند تا پارچهای محکم و بادوام ایجاد شود. بسیاری از ویژگیهای مطلوب، مانند استحکام بالا، قابلیت تنفس، مقاومت در برابر آب و مقاومت شیمیایی، در پارچه نبافته اسپان باند PP حاصل وجود دارد. این توضیح مفصلی از روش اسپان باندینگ است:
۱. اکستروژن پلیمرها: اکستروژن پلیمر از طریق یک دستگاه ریسنده، معمولاً به شکل گلوله، اولین مرحله در این فرآیند است. پلیمر مذاب تحت فشار از طریق سوراخهای ریز فراوان دستگاه ریسنده رانده میشود.
۲. ریسندگی رشتهای: پلیمر هنگام خروج از ریسنده کشیده و خنک میشود تا رشتههایی پیوسته ایجاد کند. معمولاً این رشتهها قطری بین ۱۵ تا ۳۵ میکرون دارند.
۳. تشکیل تار عنکبوت: برای ساخت تار عنکبوت، رشتهها سپس با الگوی دلخواه روی یک تسمه نقاله یا درام متحرک جمع میشوند. وزن تار عنکبوت معمولاً ۱۵ تا ۱۵۰ گرم بر متر مربع است.
۴. اتصال: برای اتصال رشتهها به یکدیگر، تار عنکبوت متعاقباً در معرض گرما، فشار یا مواد شیمیایی قرار میگیرد. تکنیکهای متعددی مانند اتصال حرارتی، اتصال شیمیایی یا سوزنزنی مکانیکی میتوانند برای انجام این کار استفاده شوند.
۵. پرداخت نهایی: پس از اتصال، پارچه معمولاً آهار زده میشود یا برای افزایش ویژگیهای عملکردی آن، مانند مقاومت در برابر آب و مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش، پرداخت نهایی روی آن انجام میشود.