Tkanina włókninowa trudnopalna

Włókniny charakteryzują się lepszą szczelnością, wyższą temperaturą topnienia i zwiększoną odpornością na wysokie temperatury. Dlaczego zatem są one ognioodporne? Omówmy dwie kwestie z punktu widzenia producenta włóknin higienicznych. Najpierw stosuje się środek zmniejszający palność na powierzchni włókniny, a następnie dodatki do włókna. Zanim włókno stanie się ognioodporne, należy dodać do niego środek zmniejszający palność poprzez polimeryzację polimerów, mieszanie, kopolimeryzację, przędzenie kompozytowe, modyfikację szczepienia itp.

Po drugie, środek zmniejszający palność jest nakładany na zewnętrzną stronę tkaniny lub pozwala mu wniknąć do jej wnętrza poprzez proces wykańczania. Te dwie metody nadają tkaninie odrębne wiązania środka zmniejszającego palność, z których każde ma swój własny, unikalny zestaw efektów. Obecnie najskuteczniejszą metodą jest wykorzystanie nanomateriałów i nanotechnologii do modyfikacji tekstyliów. Efekt jest trwały, a koszty minimalne. Tekstylia są nadal tak jedwabiste i przyjemne w dotyku, jak wtedy, gdy były najwyższej klasy na świecie.
Ogólnie rzecz biorąc, środki zmniejszające palność włókien działają trwalsze i łagodniejsze niż środki zmniejszające palność tkanin i mogą być w pełni wykorzystane. Niemniej jednak, w praktycznych zastosowaniach często stosuje się różne środki zmniejszające palność, które działają na co najmniej dwa sposoby. Uzyskanie efektu zmniejszającego palność.

Typowe zastosowania przemysłowe tej ognioodpornej tkaniny włókninowej obejmują poduszki powietrzne w gospodarstwach rolnych i sprzęt grzewczy.