Tkanina włókninowa trudnopalna a tkanina włókninowa

Włóknina trudnopalna, znana również jako włóknina trudnopalna, to rodzaj tkaniny, która nie wymaga przędzenia ani tkania. Jest to cienka warstwa, wstęga lub podkładka, wytwarzana poprzez pocieranie, łączenie lub łączenie włókien ułożonych kierunkowo lub losowo, bądź poprzez kombinację tych metod. Mechanizm jej działania zmniejszającego palność opiera się głównie na zastosowaniu środków zmniejszających palność, czyli dodatków powszechnie stosowanych w tworzywach poliestrowych, tekstyliach itp. Są one dodawane do poliestru w celu zwiększenia temperatury zapłonu materiału lub zapobieżenia jego spaleniu, co pozwala na uzyskanie ognioodporności i poprawę bezpieczeństwa pożarowego materiału.

Jakie są różnice między nim a materiałem włókninowym?

Różne materiały

Surowcami do produkcji włóknin trudnopalnych i zwykłych włóknin są zarówno poliester, jak i poliamid. Jednak podczas przetwarzania włóknin trudnopalnych dodawane są środki zmniejszające palność oraz nieszkodliwe związki, takie jak fosforan glinu, w celu poprawy ich właściwości trudnopalnych.

Jednakże do produkcji zwykłych materiałów włókninowych zwykle stosuje się włókna syntetyczne, takie jak poliester i polipropylen, bez dodatku specjalnych substancji zmniejszających palność, przez co ich właściwości zmniejszające palność są słabe.

Różne parametry odporności ogniowej

Odporność ogniowa włókniny trudnopalnej jest lepsza niż zwykłej włókniny. W kontakcie ze źródłem ognia, włóknina trudnopalna może zapobiec rozprzestrzenianiu się ognia i znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo jego wystąpienia. Włóknina trudnopalna charakteryzuje się lepszą odpornością termiczną niż włóknina. Według badań, zwykła włóknina wykazuje znaczny skurcz w temperaturze 140°C, podczas gdy włóknina trudnopalna może osiągnąć temperaturę około 230°C, co ma oczywiste zalety. Jednak zwykłe włókniny mają słabą ognioodporność i są podatne na rozprzestrzenianie się ognia po wystąpieniu pożaru, co zwiększa ryzyko pożaru.

Różne zastosowania

Tkanina włókninowa trudnopalna jest stosowana głównie w miejscach o wysokich wymaganiach bezpieczeństwa, takich jak elektryczność, lotnictwo, transport kolejowy, budynki użyteczności publicznej itp. Jednak zwykłe tkaniny włókninowe mają stosunkowo ograniczony zakres zastosowań, głównie w takich dziedzinach jak opieka zdrowotna, higiena, odzież, materiały obuwnicze i wyposażenie wnętrz.

Różne procesy produkcyjne

Proces produkcji włóknin trudnopalnych jest złożony i wymaga dodawania środków zmniejszających palność oraz wielokrotnej obróbki podczas przetwarzania. Zwykłe włókniny są stosunkowo prostsze.

Wstrząs mózgu

Podsumowując, istnieją pewne różnice między włókninami trudnopalnymi a zwykłymi włókninami pod względem materiałów, odporności ogniowej, zastosowań i procesów produkcyjnych. W porównaniu ze zwykłymi włókninami, włókniny trudnopalne charakteryzują się lepszym bezpieczeństwem i odpornością na ogień i mogą być szeroko stosowane w miejscach o wysokich wymaganiach bezpieczeństwa.