Włóknina typu spunbond to rodzaj włókniny wykonanej z termoplastycznych włókien polipropylenowych (PP), które są łączone ze sobą w procesie termicznym. Proces ten polega na wytłaczaniu włókien PP, które są następnie przędzone i układane w losowy wzór, tworząc wstęgę. Wstęga jest następnie łączona ze sobą, tworząc mocną i trwałą tkaninę.
Włóknina polipropylenowa typu spunbond charakteryzuje się lekkością, oddychalnością, trwałością, wodoodpornością, antystatycznością i ochroną środowiska. Włóknina polipropylenowa typu spunbond to lekki materiał o niskiej wadze i dużej nośności. Dzięki temu stanowi idealną alternatywę dla wielu dziedzin, takich jak opieka zdrowotna, artykuły gospodarstwa domowego itp. Jednocześnie, ze względu na swoją lekkość, jest wygodniejsza w transporcie i montażu.
Włóknina PP typu spunbond ma szerokie zastosowanie w rolnictwie, budownictwie, opakowaniach, geowłókninach, motoryzacji i meblach domowych. Włóknina typu spunbond to produkt o potencjale rozwojowym, który w pełni wykorzystuje zalety włókien jako materiałów medycznych. Jest to produkt rozwijającej się dziedziny przemysłu, powstałej w wyniku integracji i skrzyżowania wielu dyscyplin i technologii. Obejmuje ona fartuchy chirurgiczne, odzież ochronną, worki dezynfekujące, maski, pieluchy, ściereczki do użytku domowego, chusteczki do wycierania, wilgotne ręczniki do twarzy, chusteczki higieniczne, rolki chusteczek higienicznych, kosmetyki, podpaski i jednorazowe chusteczki higieniczne.
Technika spunbondowania, stosowana do produkcji włóknin, polega na wytłaczaniu polimerów termoplastycznych, najczęściej polipropylenu (PP), w postaci włókien ciągłych. Następnie włókna są układane w kształt sieci i łączone ze sobą, tworząc wytrzymałą i trwałą tkaninę. Powstała włóknina PP spunbond charakteryzuje się wieloma pożądanymi cechami, takimi jak wysoka wytrzymałość, oddychalność, wodoodporność i odporność chemiczna. Poniżej znajduje się szczegółowe wyjaśnienie procesu spunbondowania:
1. Ekstruzja polimerów: Pierwszym etapem procesu jest wytłaczanie polimeru przez dyszę przędzalniczą, zazwyczaj w postaci granulek. Stopiony polimer jest tłoczony pod ciśnieniem przez liczne, drobne otwory dyszy przędzalniczej.
2. Przędzenie włókien: Polimer jest rozciągany i schładzany po wyjściu z dyszy przędzalniczej, tworząc ciągłe włókna. Zazwyczaj mają one średnicę 15–35 mikronów.
3. Formowanie wstęgi: Aby utworzyć wstęgę, włókna są następnie zbierane w dowolnym wzorze na ruchomym przenośniku taśmowym lub bębnie. Gramatura wstęgi wynosi zazwyczaj 15–150 g/m².
4. Wiązanie: Aby połączyć włókna, wstęga jest następnie poddawana działaniu ciepła, ciśnienia lub środków chemicznych. Do tego celu można zastosować liczne techniki, takie jak wiązanie termiczne, wiązanie chemiczne lub igłowanie mechaniczne.
5. Wykończenie: Po połączeniu tkanina jest zazwyczaj kalandrowana lub wykańczana w celu polepszenia jej właściwości użytkowych, np. odporności na wodę i promieniowanie UV.